"Nie ten odważny co kopie leżącego, ale ten, który pomaga  mu wstać…"

   Tak naprawdę bardzo szybko można poznać człowieka. Obserwując go przez parę chwil, już możemy zauważyć, jak zachowuje w danej sytuacji i jakie cechy go określają. A więc jacy jesteśmy?. Zdecydowanie wszyscy coraz bardziej do siebie podobni. Nie mogę pozbyć się wrażenia, że dzisiejsza rzeczywistość tworzy nowego człowieka, taki nowy ideał pasujący do najważniejszych dzisiejszych norm.  A co jest najważniejsze? Oczywiście pieniądze. Każdy troszczy się o rzeczy materialne. Jest to chyba ta cecha, której najbardziej nie lubię w ludziach. Egoizm bierze górę coraz częściej. Najgorsze jest to, że widać to tak naprawdę wszędzie. Ludzie potrafią przejść obojętnie obok człowieka cierpiącego. Widząc kogoś leżącego na ulicy, najłatwiej pomyśleć, że jest on zwyczajnie pijany. A tu pojawia się kolejna wada, zbyt kluczowy trzymamy się stereotypów. Czym to jest spowodowane? Wydaje mi się, że tak jest zwyczajnie łatwiej. Po co  pomóc, skoro możemy usprawiedliwić swoje zachowanie tak naprawdę przed samym sobą, bo mimo wszystko w każdym gdzieś głęboką tkwią jakieś wyrzuty sumienia.  Dlaczego nie pomożemy którejś z fundacji, przelewając na jej konto trochę pieniędzy? Otóż tłumaczymy sobie to tak, że jest to niepewna inwestycja. 

   Tylu wkoło oszustów, którzy podają fałszywe dane i zwyczajnie oszukają ludzi. Spoglądając na to z drugiej strony, można jednak zauważyć w tym trochę racji. Dzisiaj ludzie są tak perfidni, że potrafią wykorzystać sytuację i powołując się na chore dzieci, zabierają pieniądze dla siebie. Tak  więc co robić?  Przecież wszystko wydawałoby się takie łatwe, nie trzeba wiele by pomóc potrzebującym. Ale to nie piętnowanie wad naszego narodu jest moim celem. Najważniejsze jest to, że wobec tej całej znieczulicy są jeszcze ludzie, którzy częściej myślą sercem. Człowiek dla człowieka jest w stanie zrobić wiele, patrząc na cierpiących i potrzebujących zwyczajnie budzi się w nas współczucie i potrzeba zaoferowania czegoś od siebie. Pomyślmy czasem o ludziach, którzy nie mają tego wszystkiego co my. Różne przeciwności losu sprawiły, że ich życie nigdy nie będzie spokojne. Może jednak sprawić, że na ich twarzy pojawi się uśmiech, a w sercu zapali mała gwiazdeczka z nadzieją na szczęście. Niesamowitą okazja do tego jest taka akcja, jak marzycielska poczta. Dzieci, które są poważnie chore, mają na stronie internetowej swoje profile. Wystarczy napisać do nich kilka słów. Każdy list sprawia im ogromną przyjemność i choć na chwilę zapominają o swojej złej sytuacji. W dobie Internetu jest to dobra okazja do zerwania z codziennością i przekazania swoich uczuć za pomocą listów. Dlaczego warto? Powinniśmy otwierać się na ludzi, sami nie zmienimy  świata, lecz jest to już pewien krok w przód.    

Kalinka.